The Portland Press Herald geeft verslaving een gezicht

Iedereen in Maine kent wel iemand die de gevolgen van verslaving aan pijnstillers of heroïne van dichtbij heeft meegemaakt, vertelt Dieter Bradbury somber aan de telefoon. Als adjunct-hoofdredacteur van The Portland Press Herald leidde hij het multimediale project Lost: Heroin’s Killer Grip on Maine’s People waarin de slachtoffers van de opiaten-epidemie en hun families aan het woord komen. “Het is de grootste bedreiging voor de volksgezondheid in Maine van de afgelopen tien jaar. Met een groot project als Lost wilden we de omvang laten zien en meer diepte geven dan we kunnen in onze dagelijkse verslaggeving.”

Het was moeilijk voor de verslaggevers om al die families te interviewen, zo dicht op de tragedies

Tien dagen lang publiceerde The Portland Press Herald in maart elke dag zes profielen van slachtoffers van overdoses aan de hand van interviews met nabestaanden. “Je moet niet onderschatten hoe moeilijk het was voor verslaggevers om al die families te vinden en te interviewen. Ik wil het niet vergelijken met het verslaan van een oorlog, maar het kan overweldigend zijn om zo dicht op menselijke tragedies te zitten.”

Meteen alles online

Ook verschenen er grote onderzoeksverhalen in de krant. Online werd op de eerste dag al het hele project beschikbaar gesteld. “We wilden daar meteen veel aandacht mee genereren.” In de eerste tien dagen bekeken volgens Bradbury meer dan vierhonderdduizend mensen Lost. “Voornamelijk mensen uit andere staten en in het buitenland”, constateert hij. (De krant heeft een oplage van zo’n veertigduizend exemplaren).

We wilden het stigma op drugsverslaving wegnemen

Door de slachtoffers in beeld te brengen, bouwde The Portland Press Herald volgens de adjunct-directeur een hechtere band op met de gemeenschap die de krant probeert te bedienen. “Lost geeft verslaving een gezicht,” zegt Bradbury. “Iedereen heeft wel een beeld in zijn hoofd van hoe verslaafden eruitzien.” Vader van twee kinderen Jeff Proulx (33) of de achttienjarige Utopia Brooks passen niet binnen het stereotypebeeld van de junk. “Families hebben nog altijd te maken met het stigma op drugsverslaving, dat wilden we wegnemen.” Dat zou onderdeel moeten zijn van de missie van een lokale krant, vindt de adjunct-hoofdredacteur.

Mankracht

Gedurende het jarenlange traject van The Portland Press Herald werkten er zeker vijftig van de 95 redacteuren aan Lost mee. Niet allemaal tegelijk, benadrukt Bradbury, maar hij geeft toe dat er flink wat mankracht voor nodig was -en dat het veel vroeg van de lezer. “Er waren dagen dat onze nieuwsverslaggeving zwakker was dan anderen. Lost vroeg om een behoorlijke coördinatie en planning. Dat betekende dat sommige redacteuren meer werk op de schouders kregen, van verslaggevers die bezig waren met het project.”
Lost is een schoolvoorbeeld van hoe lokale nieuwsmedia arbeidsintensieve projecten aanpakken. Net zoals de HIV-documentaire Last Man Standing van de San Francisco Chronicle. Alles uit eigen zak, met veel overuren, inzet van redacteuren en opofferingen. Het resultaat mag er wezen. En dat is grotendeels te danken aan de gedetailleerde planning die Bradbury en andere leidinggevenden van tevoren maakten. The Portland Press Herald probeert jaarlijks dit soort grote projecten op te zetten, zoals het al eerder deed met The Challenge of Our Age over de sterk verouderende bevolking in Maine. Volgens de adjunct-hoofdredacteur is de truc het herkennen van de sterke en zwakke punten van je redactie en mensen op basis daarvan bij elkaar te zetten.

Grenzen verlegd

Hoewel Lost geen extra advertentie-inkomsten opleverde, was het op de lange termijn goed voor het aanzien van de krant. Binnen en buiten de eigen lezerskring, zegt Bradbury. De krant haalt de banden aan met de gemeenschap en de lezers buiten Maine weten The Portland Press Herald nu te vinden. Maar de grootste winst ligt bij de redacteuren die Lost mogelijk maakten. “Zij hebben het vertrouwen gekregen dat ze dit soort grote projecten aankunnen, ze hebben hun grenzen verlegd en zijn zelfverzekerder geworden.”