De journalistiek in, waarom? Drie eerstejaars studenten: ‘Ik wil mensen leren kennen door middel van verhalen’
Nieuws | OnderwijsWaarom willen eerstejaars de journalistiek in en waar hopen ze terecht te komen? Drie studenten van de School voor Journalistiek in Utrecht, dit collegejaar gestart, over hun motivatie en toekomstplannen.
Wafae Hammoudi (20 jaar): ‘Misschien wil ik freelancer worden: zelf bepalen wat ik doe en maak’
‘Op de middelbare school merkte ik dat ik mensen heel interessant vond, ik overwoog daarom eerst iets met psychologie te gaan doen. Maar je kan mensen ook leren kennen door middel van verhalen. Zo kun je nieuwe dingen leren én informatie doorgeven. Daarom kwam ik uit bij journalistiek.
Ik heb eerst de opleiding Mediaredactiemedewerker op het Mediacollege in Amsterdam gedaan, een soortgelijke opleiding maar dan breder en op mbo-niveau. Toen ik daar zat, wist ik al dat ik naar het hbo wilde.
Tegenwoordig komt het nieuws via social media bij ons, het is daardoor ook makkelijker om mensen en culturen te ontdekken. Ik vind dat Vice dat heel tof doet. Zij maken bijvoorbeeld interviews op YouTube met mensen met verschillende culturen en achtergronden. Mooie verhalen over onderwerpen die je niet altijd verwacht. Ik kan me een verhaal herinneren met een meisje dat al vanaf jonge leeftijd in de prostitutie werkte, en een gesprek met een drugsbaron. Ze waren allebei heel open over hun leven en hoe ze in dat wereldje terecht waren gekomen, dat was heel interessant.
Op het Mediacollege heb ik leren schrijven, filmen en editten en met audio gewerkt. Op het hbo hoop ik meer inhoudelijke informatie te krijgen en dieper in te gaan op onderwerpen. Ik wil ook graag een minor doen over film, al denk ik niet dat ik zelf voor de camera wil staan, maar zeg nooit nooit. Ik wil ook graag leren hoe je iemand het beste kan interviewen over een gevoelig onderwerp. Hoe je als journalist een verhaal goed kan overbrengen en humaan blijft, zodat de geïnterviewde met een goed gevoel naar huis gaat.
Ik weet nog niet waar ik wil werken na de opleiding. Misschien wil ik freelancer worden. Dan kan ik zelf bepalen wat ik wil doen en maken, en waar ik het wil aanbieden. Dan heb ik meer variatie.’
Gert Barnhoorn (19 jaar): ‘Ik zie mezelf niet bij de NOS werken, daar moet je wat politiek-correcter zijn’
‘Volgens mijn ouders zei ik al dat ik sportverslaggever wilde worden toen ik vier jaar was. Dus toen ik een vervolgstudie moest kiezen, dacht ik: nu moet ik het gewoon gaan doen.
Momenteel doe ik voor de gemeente Katwijk verslag van de wedstrijden van vijf plaatselijke voetbalclubs, voor de lokale zender. Dat is op vrijwillige basis. Dankzij dat baantje doe ik ook dingen voor voetbalclub Quick Boys, ik spreek samenvattingen in of doe het live commentaar voor de livestream. Tot nu toe heb ik geen negatieve reacties gekregen.
De laatste jaren gebeuren er leuke dingen in de sport. In de Formule 1 worden bijzondere races gereden, het voetbal is goed. De commentator kan een andere dimensie geven aan een wedstrijd. Vooral Engelse commentatoren zijn daar goed in, zij maken een doelpunt mooier. Daardoor zit je meer in de wedstrijd en is er meer beleving.
Ik hoop op de opleiding meer te leren over interviewen, de dingen die je daarbij wel en niet moet doen. Maar ook hoe je een goed artikel kunt schrijven. Tot nu toe vind ik alles wat we leren wel leuk.
Na mijn opleiding hoop ik in de sportjournalistiek te kunnen gaan werken. Ik twijfel een beetje tussen voetbal en Formule 1, maar de kans op werk is groter bij het voetbal, dus ik denk dat ik me daarop wil richten. Ik zie mezelf wel bij Ziggo of ESPN werken, niet bij de NOS. Daar moet je wat politiek-correcter zijn, dat ben ik niet.’
Floortje Hoogkamer (17 jaar): ‘Je moet als journalist ook kijken wat er beter kan in de maatschappij’
‘Cijfers interesseerden me altijd, daarom dacht ik aan een opleiding in business. Maar mijn docent Nederlands op de middelbare school zag mij helemaal niet in die sector werken. Toen vielen er wel wat puzzelstukjes op z’n plek. Ik ben creatief en ging daarom naar kunstopleidingen kijken, maar dat paste ook niet bij me. Zo kwam ik uit bij de journalistiek, het is creatief en je kan veel zelf doen. Ik schreef altijd al poëzie, maar dat hield ik altijd voor mezelf. Het is dus wel een sprong om nu dingen te schrijven die online komen. Dat is een nieuwe ervaring, maar ik vind het heel leuk.
Journalistiek is een maatschappelijk beroep. Het brengt nieuws naar mensen en je kan iets maken waar de samenleving iets mee kan. Je staat dicht bij de burger en dat doet me goed. Ik kijk elke ochtend het NOS-journaal, dat deed ik ook al vóór mijn studie.
Ik hoop dat de opleiding me leert om meer risico te nemen in wat ik maak. Je hoeft het niet altijd netjes te houden, je moet ook kijken wat er beter kan in de maatschappij en hoe je dat kan overbrengen. Ik heb veel met onderwerpen als politiek en het klimaat, daarbij geldt dat zeker.
Na mijn opleiding wil ik misschien politiek verslaggever worden. Ik ben niet georiënteerd op een specifiek medium, maar ik vind schrijven wel erg fijn. Dus het zou een krant kunnen worden. Maar stel dat ik het tijdens de opleiding opeens heel leuk vind om voor de camera te staan, dan sta ik ook open voor televisie. Je komt zoveel nieuwe werelden tegen op deze school, ik kan overal van gaan proeven.’
Foto’s door: Saskia Beers
