Diggit Magazine wil academische kennis voor iedereen toegankelijk maken

De gedachte achter Diggit Magazine is volgens Ico Maly vrij simpel. “We zien dat de publieke intellectueel niet zo publiek meer is”, zegt hij. “De verbinding tussen de universiteit en de samenleving wordt steeds minder sterk.” Maly geeft naast zijn werk als hoofdredacteur les over nieuwe media, politiek, kennis in de digitale wereld en online publishing. Hij merkt dat veel academici niet weten hoe ze zich in het publieke debat moeten uiten, of dat ze er bewust voor kiezen zich niet te mengen.
Dat een deel van het debat zich online afspeelt, is misschien zelfs een bemoeilijkende factor. Intellectuelen kunnen hun ideeën tegenwoordig ook via social media, of via online nieuwsplatformen verspreiden. Door Diggit Magazine leren de studenten hoe ze een stem kunnen hebben in het online debat.

Twee à drie lezers

De teksten die academici op dit moment produceren, vinden vaak geen aansluiting bij een breder publiek. “Een academische paper wordt gemiddeld door twee tot drie personen gelezen”, legt Maly uit. “Bovendien zijn die papers moeilijk te bemachtigen. Dat moet je als niet-academicus via-via doen, want zo’n paper kost al gauw 75 euro per stuk.”
Toch staat er vaak een hoop nuttige informatie in die publicaties. Dat al die kennis het publiek niet bereikt, vindt Maly zonde. Daarom nodigt Diggit Magazine academici uit om op een toegankelijke manier over hun expertise te schrijven. “Diggit zou kunnen helpen om al die verborgen informatie openbaar te maken, dat is onze grote droom. Wij maken kennis publiek.” Diggit Magazine is niet de eerste met dat doel. Eerder probeerde The Conversation een vergelijkbaar doel te bereiken, maar dat is uiteindelijk niet gelukt.

De strijd tegen fake news

Binnen de muren van de universiteit wordt Diggit Magazine ingezet als leermiddel. Toch is de website meer dan een aantrekkelijk uitziende manier om studenten te onderwijzen. “Het journalistieke veld is in de laatste drie decennia enorm veranderd”, vertelt Maly. “Waar een journalist in de jaren ‘80 twee maanden de tijd had om op een thema te zitten, heb je nu journalisten die drie verhalen per dag schrijven. Dat verklaart deels waarom fake news zoveel impact kan hebben. Het tegenwicht is vaak niet zo denderend.”

Aan het einde van de maand hoef ik niemand het aantal clicks te vertellen

Dat Diggit Magazine geen commercieel bedrijf is, zorgt er volgens Maly voor dat de Diggit-artikelen dat tegenwicht wél kunnen bieden. “Diggit Magazine is een publiek goed. We hoeven geen winst te maken, aan het einde van de maand hoef ik niemand te vertellen hoeveel clicks we hebben gehad.” Het ontbreken van die commerciële druk zorgt ervoor dat de redactie zich volledig op de inhoud kan richten.

Verschillende perspectieven

Dat betekent natuurlijk niet dat Maly’s taak eenvoudig is. De hoge academische kwaliteitseisen hebben grote gevolgen voor de manier waarop het redactieproces verloopt. “Een tekst moet door minstens drie editors beoordeeld zijn voordat hij gepubliceerd kan worden”, legt hij uit. “Bovendien willen we het liefst dat die drie allemaal een andere achtergrond hebben. Een tekst kan bijvoorbeeld door een etnograaf, een literatuurwetenschapper en een linguïst bekeken worden. Door er vanuit verschillende perspectieven naar te kijken, voorkom je dat je dingen over het hoofd ziet.”
Zowel docenten als studenten schrijven artikelen voor de website. Ook Maly zelf publiceert er regelmatig. “Het is een community van studenten en docenten”, vertelt hij. “Het is niet langer ‘de docent praat en de student luistert’. De studenten leren een hoop van de artikelen die docenten schrijven, maar ook andersom. Mijn studenten doen nu bijvoorbeeld onderzoek naar online-groepen. Zonder hen had ik nooit geweten van het bestaan van ‘Swifties’.”

Een site als Diggit Magazine moet makkelijk duizenden lezers per dag kunnen halen

De reacties op Diggit Magazine zijn positief. Toch is Maly nog niet helemaal tevreden. Sinds de lancering zijn er 250.000 pagina’s bekeken. “Dat is zeker niet min, maar er is nog veel ruimte om te groeien”, geeft hij toe. “Ik denk dat een site als Diggit Magazine makkelijk enkele duizenden lezers per dag moet kunnen halen.” Op dit moment zijn de bezoekersaantallen voor een groot deel afhankelijk van het artikel dat die dag gepubliceerd wordt. Als dat artikel over een populair onderwerp gaat, schieten de bezoekersaantallen omhoog. Is er een dagje geen nieuwe content, dan komen er die dag veel minder bezoekers naar de website. Toch doet Diggit Magazine het in vergelijking met andere academische websites opvallend goed. Alle artikelen worden minimaal tweehonderd tot driehonderd keer gelezen. Dat is winst.

Vlogs en andere video’s

Maly denkt op dit moment na over de volgende stap. “Ik wil meer gaan werken met verschillende vormen. De vorm van een verhaal is tegenwoordig net zo belangrijk als de inhoud. We kunnen bijvoorbeeld vlogs gaan produceren om nog meer mensen te bereiken of de inhoud van artikelen in de vorm van video’s verspreiden”, vertelt Maly. Zijn einddoel is duidelijk: “Als mensen nieuwsgierig zijn naar digitale cultuur, moeten ze weten dat ze bij Diggit Magazine moeten zijn.”
Foto Ico Maly door Erik Van der Burgt