Freek Staps: '2018 wordt het jaar van de merkjournalistiek'
Nieuws |[vc_row][vc_column][vc_column_text]‘2018 wordt het jaar van de merkjournalistiek. Bedrijven, organisaties, ngo’s, overheden en musea willen en kunnen nu allemaal zelf uitgeven. Traditioneel waren er technische barrières: een drukpers, een televisiezender of een radiofrequentie. Door ‘online’ zijn al die barrières weggevallen en kunnen organisaties zelf verhalen vertellen over de onderwerpen die hun publiek aangaan.
Geen platte reclame
‘Die organisaties weten ook dat ouderwetse marketing, ‘koop dit!’, maar in beperkte mate werkt. Lezers willen weten waarom iets relevant is voor hen. Dat is een denkpatroon uit de journalistiek, maar andere organisaties beginnen het massaal te ontdekken. Lezers willen verhalen die ergens over gaan, die inhoudelijk zijn en geen platte reclame.
‘Bedrijven, organisaties en overheden hebben dus de techniek en de creatieve methoden, het enige dat overblijft is de daadwerkelijke productie ervan. Nou zijn er ook heel veel heel erg goede journalisten die deze verhalen kunnen vertellen. Die drie dingen samen, creatieve mensen, goede verhalen en de makkelijke manier van verspreiden, vormen een fantastisch verdienmodel voor bedrijven en organisaties en er is nu een markt voor.
Met een heel strenge scheiding tussen kwaliteitsjournalistiek en merkjournalistiek botst het niet
‘Wat ik volgend jaar niet meer zou willen zien is vermenging, het grijze gebied. Aan de ene kant heb je onafhankelijke kwaliteitsjournalistiek zonder commerciële inmenging. Aan de andere kant merkjournalistiek met commerciële inmenging, waarbij extreem duidelijk is wie de afzender is, want dat is het hele doel van degene die betaalt: die wil zich juist bekend maken. Ik ben voor een heel strenge scheiding tussen die twee, want dan botst het helemaal niet en kan het heel goed naast elkaar bestaan. Waar ik wél een probleem mee heb is het gebied ertussen, waar het niet wordt verteld. Waarbij artikelen in een krant verschijnen die gesponsord blijken.
Vertrouwen terugwinnen
‘Het grijze gebied is slecht voor de onafhankelijke kwaliteitsmedia, slecht voor de merkjournalistiek, en vooral slecht voor lezers. Marketing-artikelen vermomd als journalistieke artikelen, daar kan de lezer niet tegen. Zoals een juichend verhaal in een krant over waarom je naar IJsland moet, dat stiekem blijkt te zijn betaald door de IJslandse VVV. Dat grijze gebied hebben lezers zo ongelofelijk goed door. Elke keer als blijkt dat iets niet eerlijk en transparant is, raakt dat aan het vertrouwen in de journalistiek. Door open en eerlijk te zijn kun je dat vertrouwen een stuk terugwinnen.
‘De onafhankelijke kwaliteitsmedia zijn aan het uitzoeken hoe ze hun publiek digitaal het beste kunnen bedienen. Kranten zetten goede stappen, ze investeren massaal in internetredacties. Ik maak me daarom geen zorgen over de toekomst van de onafhankelijke kwaliteitsmedia. Ik zie dat creativiteit en journalistiek denken heel erg wordt gewaardeerd. Het is makkelijker dan ooit om publiek te bereiken. Ik geloof heilig dat er behoefte is aan kwaliteit en dat er genoeg mensen zijn die daarvoor willen betalen. Of je het nou verspreidt op papier of tv of via Snapchat of Instagram Stories.
‘Natuurlijk moeten kwaliteitsmedia zorgen dat ze niet alleen afhankelijk worden van de Facebooks van deze wereld, de grote techbedrijven. Maar als medium kun je daar omheen bewegen. Zeker als je niet het spel wilt spelen van de meeste lezers of kijkers. Je kunt nieuwsbrieven beginnen en die kun je echt allemaal zelf versturen, van jou naar je lezer. Je kunt je eigen site maken en mensen daarheen halen. Daar zit niemand tussen.’
Illustratie: Merlijn van Bijsterveld [/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]
30 journalisten, ondernemers, developers en andere mediakenners keken in hun glazen bol. Ze vertellen in de laatste weken van het jaar niet alleen welke ontwikkelingen ze verwachten in het journalistieke jaar 2018, maar ook waar ze op hopen.
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]