Nadia Moussaid: 'Als we nou eens beginnen met de wil elkaar te begrijpen en niet te veroordelen'
Nieuws |‘Kijkers en lezers worden steeds kritischer, ze kunnen overal alles vinden, overal hun eigen waarheid opzoeken. Ik denk dat de journalistiek zich ongelofelijk moet gaan bewijzen in 2018. Laten zien waarom het echt nodig is om als journalistiek een controlerende functie te hebben. Waarom het echt nodig is om de samenleving te houden zoals we die nu hebben. Kijk maar wat er allemaal afbrokkelt in andere landen, zoals Turkije en Hongarije. Je bent een gevecht met de politiek aan het leveren.
Persvrijheid wordt ingeperkt
‘Dat brengt me gelijk op een van mijn grootste frustraties: we krijgen niet altijd de kans om onze controlerende functie uit te oefenen. Het is niet zo dat we iets niet mogen schrijven of maken, maar je krijgt vaak geen toegang tot mensen, met name politici. Of dat nou op landelijk of lokaal niveau is. Wilders is natuurlijk het extreemste geval, maar ik maak het elke week mee. Ik vind dat zorgelijk. We denken dat we er in Nederland niet mee te maken hebben, maar persvrijheid wordt op die manier ingeperkt. Wat betekent persvrijheid als je de vragen die je hebt aan iemand niet kunt stellen?
‘Ik denk dat burgers die het nieuws consumeren zich daar helemaal niet van bewust zijn. Op sociale media zie ik weleens reacties op een tv-uitzending van ‘waarom hebben jullie die politicus niet uitgenodigd’? Dat hebben we dus wél gedaan, maar hij komt gewoon niet. Politici kiezen heel erg bewust, hier kan ik iets winnen en hier niet, en dan kom ik niet. Dat zeggen ze natuurlijk nooit letterlijk, maar het lijkt me niet zo ingewikkeld wat erachter zit. Ik zou het interessant vinden als er een soort database ontstaat waarin redacties kunnen bijhouden of ze iemand hebben uitgenodigd en of die dan toezegt. Journalisten in alle sectoren zouden veel meer kunnen samenwerken om dit soort dingen te laten zien.
Als je kijkt op redacties, als je kranten leest en tv kijkt: het is nog niet divers
‘Ik maak nu het programma De Nieuwe Maan, maar ik zit al langer op plekken die toch specifiek zijn ontstaan om het medialandschap diverser te maken. Mijn grootste wens is dat wij helemaal niet meer nodig zullen zijn. Dat we opgeheven kunnen worden omdat andere programma’s het zo goed doen. Als je kijkt op redacties, als je kranten leest en tv kijkt: het is nog niet divers. Dan heb ik het niet alleen over kleur, maar ook over man-vrouwverhoudingen. Het is nog steeds geen afspiegeling van de samenleving. En daardoor mis je kennis, informatie en het netwerk om onderwerpen van verschillende kanten te belichten. Objectiviteit bestaat namelijk helemaal niet. Van onderwerpkeuze, invalshoek en onderwerpkeuze, tot montage of hoe je schrijft: je eigen blik zit er altijd in. Alleen daarom al is diversiteit belangrijk.
Met het vingertje wijzen
‘Ik merk heel vaak dat de journalistiek zo moralistisch wordt. We doen altijd alsof iets goed of fout is. Ik heb bijvoorbeeld een aantal gesprekken gehad die ik moeilijk vond. Met iemand van Pegida, of met de jongen die de Sylvana-uitzwaaidag had opgezet. Ergens doet het pijn, want het raakt me persoonlijk. Ik heb het gevoel dat ze ook tegen mij zijn, want ik ben ook allochtoon. Maar ik moet dat opzijzetten. Tuurlijk, het is hartstikke makkelijk om met dat vingertje te wijzen, jij bent racistisch. Maar als we nou eens beginnen met de wil elkaar te begrijpen en niet te veroordelen. Dat is iets wat ik heel erg probeer te doen als journalist. Ik zou willen dat er wat meer empathie en nieuwsgierigheid komt in plaats van loodrecht tegenover elkaar staan.’
Illustratie: Merlijn van Bijsterveld
Meer voorspellers
30 journalisten, ondernemers, developers en andere mediakenners keken in hun glazen bol. Ze vertellen in de laatste weken van het jaar niet alleen welke ontwikkelingen ze verwachten in het journalistieke jaar 2018, maar ook waar ze op hopen. Dit zijn de andere voorspellers.
