Eeva Liukku (Vers Beton) gelooft in uitspreken waar je voor staat, broer Antti (AD) doet aan ‘neutrale’ journalistiek

Nieuws | Lokale Journalistiek

De journalistiek kan in je genen zitten. Hoe kijken familieleden die allebei in het vak zitten naar de ontwikkelingen in hun vakgebied? Antti Liukku schrijft al twintig voor AD Rotterdams Dagblad, zus Eeva runt al tien jaar Vers Beton, een online journalistiek tijdschrift over Rotterdam.

Thuis bij Antti en Eeva Liukku begon de avond vroeger met het Belgische nieuws van half acht. Daarna volgde het Nederlandse Journaal. Moeder was tolk, vertaler en docent Russisch, vader  docent Biologie. Antti (1975) ontpopte zich al op jonge leeftijd tot journalist. Hij schreef voor de schoolkrant op de middelbare school en later voor de universiteitskrant van de Erasmus Universiteit. Na zijn afstuderen ging hij aan de slag bij het Rotterdams Dagblad, nu AD Rotterdams Dagblad, waar hij nog altijd werkt.

Zus Eeva (1983) vindt het achteraf heel logisch dat ze ook journalist is geworden. Ze maakte op de basisschool al een krantje en had op de middelbare school een eigen radioprogramma met vriendinnen. ‘Toen was ik ook al degene die als een soort hoofdredacteur dingen aanstuurde. Waar gaan we het deze week over hebben?’ Tijdens haar studie Filosofie leerde ze schrijven.

Het verhaal gaat verder onder de foto’s.

1jl00456
1jl00649

Al tijdens die opleiding begon bij haar het idee te borrelen om een website te maken over Rotterdam. ‘Na mijn studie ben ik mensen gaan benaderen die kunnen schrijven en die ideeën hebben. Een half jaar later hielden we onze eerste vergadering en was Vers Beton een feit.’ Het duurde nog wel even voordat Eeva zichzelf journalist noemde. ‘Ik had geen journalistieke opleiding gedaan en we waren het wiel aan het uitvinden. In het begin was Vers Beton meer een opinieplatform, in de loop der jaren zijn we steeds journalistieker geworden. Ik vind mezelf nu wel echt een journalist.’

Geoliede machine

Elke zondag zien Eeva en Antti elkaar en hun ouders. Dan praten ze over de stad, maar ook over de journalistiek en elkaars werk. Antti: ‘Eeva heeft uit het niets iets voortgebracht dat nu echt een naam heeft en een eigen dynamiek. Het lijkt echt een geoliede machine, daar ben ik best wel trots op.’

Kunnen traditionele media iets leren van een partij als Vers Beton? Sinds de zaterdagbijlage en het magazine van het AD zijn uitgebreid, lijken de verhalen meer op die van Vers Beton, vindt Eeva. ‘Er is meer ruimte gekomen voor grotere verdiepingsverhalen en interviews,’ beaamt Antti. ‘Maar het is niet zo dat Vers Beton iets heel nieuws doet in de journalistiek. Je hebt de traditionele journalistiek, die vrij neutraal is, en daarnaast media die meer opiniërend zijn, zoals Vers Beton.’

Een uitgesproken toon, zoals die van Vers Beton, is volgens Eeva een antwoord op de kritiek van veel mediagebruikers. ‘Zij willen weten waarom iets op een bepaalde manier gedaan is en welke keuzes er gemaakt zijn.’ Aan die behoefte kun je voor een deel beantwoorden door je meer uit te spreken over je standpunten, denkt Eeva.

Switch naar online

In de twintig jaar dat Antti voor de krant werkt, is de manier van werken behoorlijk veranderd: eerst verschenen zijn stukken uitsluitend op papier, nu ligt de redactionele focus op online. Die switch vond hij aanvankelijk best spannend. ‘In het begin was ik heel bang dat het allemaal alleen nog maar om clicks zou draaien, maar gelukkig zien we dat de verhalen waar de meeste aandacht aan besteed is, echt goede journalistieke verhalen, ook heel veel waardering krijgen.’

Vers Beton bestaat nu tien jaar. Het is altijd een uitdaging geweest om de website financieel rendabel te houden, vertelt Eeva. ‘Wij begonnen onze startup in de periode dat de advertentiemarkt omviel. Dat was lastig, maar het gaat nu een stuk beter. We hebben inmiddels zo’n duizend supporters die ons maandelijks of jaarlijks ondersteunen met een bedrag.’ Die groep moet nog wel groter worden, zodat de basis wat stabieler wordt. ‘We gaan ook een betaalmuur introduceren, dus ik hoop wel dat er meer zekerheid is over een paar jaar.’

Bij het AD is er, na jaren van reorganisaties en de komst van een nieuwe inhoudelijke richting, inmiddels meer rust, merkt Antti. ‘Ik heb het idee dat we een goede koers gevonden hebben en een goede balans tussen online en offline en gratis en betalen. Dat gevoel heb ik voor het eerst in twintig jaar tijd. Mensen zijn inmiddels bereid om voor goede journalistiek te betalen.’

Concurrenten

Tijdens de zondagse avondmaaltijd met het gezin zal de journalistiek aan de orde blijven komen. Gewoon omdat Eeva en Antti het graag over hun vak hebben. Vooral ná publicatie van verhalen. ‘Antti is ook wel eens met een verhaal bezig en gaat dan met de deur dicht bellen’, zegt Eeva. Ergens zijn ze toch een beetje concurrenten van elkaar, vindt Antti. ‘We hebben een heel andere doelgroep, maar we schrijven wel allebei over Rotterdam.’

Fotografie: Jerry Lampen

Nieuwsbrief

Ontvang ons laatste nieuws
Hidden
Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.