Hoe breng je meer diversiteit en inclusie in de journalistiek? Deze tips werden gedeeld op SXSW

De gemiddelde nieuwsvloer in Nederland is nog steeds geen afspiegeling van de samenleving. Ondanks allerlei programma’s en initiatieven om diversiteit te stimuleren, blijft er op veel redacties sprake van een onderrepresentatie van niet-westerse minderheden. Ook op mediaconferentie South by Southwest (SXSW) in Austin was het dit jaar een veelbesproken onderwerp. Jolien van de Griendt bezocht verschillende sessies en zet de best practices uit de VS op een rijtje.

Je kon er de afgelopen jaren niet omheen: diversiteit en inclusie doen ertoe. Toch wijdde SXSW onlangs nog een complete sessie (Why Relatibility Matters in Media) aan waaróm het zo belangrijk is. 

Lauren Ashley Smith van CBS Studios legde uit dat het er in films en series om gaat dat werelden worden weergegeven zoals ze zijn. Te vaak gebeurt het nog dat scenario’s niet realistisch genoeg zijn. ‘Dat frustreert. Je voorkomt zoiets door met een divers team van makers te werken. Het gaat om ieders lived experience, de verschillende perspectieven. Daardoor wordt de output veel creatiever, authentieker en over de hele linie veel beter.”

Bottom-up

Zo’n divers team met mensen die écht met twee benen in de wereld staan waar ze over schrijven, hebben ze bij Capital B. Dat is een nieuwssite die specifiek focust op ‘black issues & stories’. Co-founder en CEO Lauren Williams vertelt in het panel Building the Next Generation of News dat hun hele bedrijfsstructuur ‘bottom-up’ is. Het zwaartepunt ligt journalistiek gezien dan ook niet bij eindredacteuren. ‘Wij zetten vol in op community editors’, zegt Williams. ‘Zij gaan verder dan alleen het oppervlakkig verslaan van het nieuws, maar gaan op zoek naar the meat of the story. Wat speelt er echt?’ 

Volgens Williams heeft het merendeel van de mensen van kleur in de Verenigde Staten nog nooit met een journalist gepraat. Met Capital B probeert ze daar verandering in te brengen. Niet alleen om de mensen uit de community als bron op te voeren, maar ook om naar hen te luisteren als publiek. ‘We willen geen verhalen vertellen in een void, waar niemand het hoort. We willen de gemeenschappen informeren die deze verhalen ook echt moeten horen. Wie heeft informatie nodig en komt die informatie nu wel tot hen?’

Verwachtingsmanagement 

Zo’n audience-driven aanpak omarmen ze ook bij The 19th, een non-profit-nieuwssite die zich richt op vrouwen van kleur en minderheden. De site wil de onderrepresentatie van vrouwen in de politiek en journalistiek tegengaan.The 19th verwijst naar het negentiende amendement, waarin vrouwen stemrecht kregen, maar vrouwen van kleur alsnog werden uitgesloten omdat zij niet als Amerikaans burger werden erkend.

Amanda Zamora (co-founder en uitgever van The 19th, werkte ook voor ProPublica en The Washington Post) vertelt dat ze bij The 19th ook heel nauw samenwerken met hun publiek om zo accuraat en goed mogelijk verslag te doen. ‘We vragen continu informatie van ons publiek. Als mensen zich opgeven voor de nieuwsbrief, checken we meteen: wat verwacht je van ons?’ Ook organiseert de redactie elke week  user research sense making sessions met het publiek, vertelt Zamora. ‘Daarbij praten we niet vrijblijvend over wat er beter kan, maar we halen er elke week concrete feedback en actiepunten uit die we ook doorvoeren.’

Integratie op mainstream redacties

De best practices op SXSW komen veelal van media die focussen op een specifieke minderheidsgroep als publiek, of die alleen schrijven over thema’s als gender, identiteit en politiek. En dat zou niet zo moeten zijn, bepleit Marcus Mabry van CNN. ‘Ik ben een zwarte, homoseksuele man en hoor van jonge journalisten vaak dat ze graag voor dat soort niche-media willen gaan werken, omdat ze het gevoel hebben dat het ‘hun club’ is. Maar ik zeg altijd: we hebben je juist híer zo hard nodig!’  

Want op de redacties van mainstream media gaat het nog niet altijd goed. In het panel Marginalized Voices in Film & TV Journalism vertellen mensen van kleur die op grote, overwegend witte nieuwsredacties werken over hun ervaringen. Jeff Yang, nu journalist bij CNN, vertelt hoe hij het vond om bij de Wall Street Journal te werken. ‘Ik schreef als Aziatische Amerikaan over sport en cultuur, maar mocht lange tijd alleen voor online schrijven. Dat gold overigens voor meer mensen van kleur,’ zegt hij. ‘Mijn stukken werden nooit in de papieren krant gezet, omdat mijn politieke kleur zo anders was dan de rest van de krant. Als je al een kans krijgt bij een medium, krijg je vaak een ‘speciaal’ hoekje of mag je alleen publiceren op een sub-platform dat minder belangrijk is dan het ‘hoofdmedium’.’

Of, zegt Valerie Complex (Deadline, een website voor entertainmentnieuws), het kan ook helemaal de andere kant opgaan. ‘Ik werd als een soort racepaard overál ingezet. Jij bent dan die ene persoon die ‘dat perspectief’ brengt. Er wordt veel meer van je gevraagd dan van andere collega’s. En tegelijkertijd moet ik dat wat ik vanuit mijn perspectief maakte, dan toch ook weer aanpassen aan de mal van het medium. Wat vaak eigenlijk gewoon betekende: can you make it a little more white?. Ik heb moeten leren om grenzen te stellen en te zeggen: dit is hoe ik ben en dit is wat je dan krijgt.’ 

Een duidelijke north star

Wat kan helpen om die integratie van diversiteit en inclusie over de hele linie te verbeteren, is een duidelijke missie, zeggen Meena Harris van Phenomenal Media (een mediabureau dat vrouwen en minderheden in de spotlights wil zetten) en Sarah Pappalardo van Reductress (een satirisch online vrouwenmagazine à la De Speld). ‘Alle keuzes die we maken zetten we af tegen onze north star, de missie die we nastreven. Dan zit het ingebakken in het DNA van je organisatie en is diversiteit of inclusie een kwestie van ‘duh’’’ zegt Harris.  Met andere woorden: als het uitdragen van het feministische gedachtegoed in de breedte je missie is en je bent je daar constant bewust van, ga je er automatisch aan werken dat alle perspectieven die daarbinnen passen vertegenwoordigd zijn.

En de interpretatie van je ‘north star’ als nieuwsorganisatie kan door de jaren heen best veranderen, zegt Pappalardo. ‘Reductress bestaat inmiddels acht jaar. Onze north star is altijd feminisme geweest, maar feminisme heeft nu een heel andere betekenis dan toen en er zijn veel meer perspectieven bijgekomen. Daar moet je op bijsturen.’ 

Foto: Georg Eiermann (Unsplash)