Alex Mazereeuw: ‘Talkshows kunnen wat leren van Vandaag Inside’

Alex Mazereeuw (27) is journalist en podcastmaker. Hij schrijft televisie-, film- en serierecensies voor de Volkskrant, VPRO Gids en De Filmkrant. Ook maakt hij de podcasts Televisië en Skip Intro.

‘Meer verrassing op televisie, daar hoop ik op voor het nieuwe jaar. Dat je denkt: what the fuck gebeurt hier? Bij Promenade had ik dat voor het laatst. Keer op keer had ik geen flauw idee wat ik zou gaan zien. Als kijker vind ik dat het allerlekkerste wat er is, dat een programma je helemaal van de rails gooit, maar zulke momenten zijn zeldzaam.

Een nieuw gezicht op tv is meestal iemand die het leuk doet bij De Slimste Mens en vervolgens overal hetzelfde kunstje moet doen

Ik zou graag zien dat de publieke omroep weer meer ruimte maakt voor experiment. NPO3 is door Frans Klein (directeur video bij de NPO die onlangs zijn taken neerlegde, red.) wel de kraamkamer van de publieke omroep genoemd, maar daar zie ik niet veel van terug. Er gebeurt de laatste tijd weinig bijzonders en de kijkcijfers zijn niet best. Als er toch niemand kijkt, maak er dan echt een speeltuin van. Al mislukken negen van de tien programma’s, nou en? Er zijn nauwelijks plekken waar jong talent een beetje aan kan klooien. Een nieuw gezicht op tv is meestal iemand die het leuk doet bij De Slimste Mens en vervolgens overal hetzelfde kunstje moet doen.

Eenheidsworst

Ook uit de talkshows is alle creativiteit geramd. OP1, Khalid en Sophie, HLF8, Humberto, Beau, Jinek, Renze: steeds zie je weer vier mensen aan een tafel met een of twee presentatoren. Ik begrijp niet waarom het zo’n eenheidsworst moet zijn, want de redacteuren van die programma’s zijn vaak mensen met creatieve ideeën. DWDD lijkt nog steeds de blauwdruk te zijn – eerst iets zwaars, dan steeds iets luchtigers, verschillende rubriekjes. Maar dat programma volgde niet altijd het format, het ging gaandeweg steeds meer zijn eigen gang. Het durfde de actualiteit af en toe los te laten. En ja, soms ging het dan een uitzending lang over een dode schrijver die me niet per se interesseerde, maar er gebeurde wél wat.

Talkshows zouden best wat kunnen leren van Vandaag Inside. Dat programma heeft lak aan draaiboeken en formats. Het is natuurlijk geen journalistiek, en ik sta ook niet achter hun politieke profiel, maar die losse vorm is prettig. Dat ze soms eens ergens op doorgaan omdat het interessant is, of het juist eerder afkappen, ook al had de redacteur nog vijf vragen voorbereid.

Blockbusterdenken

Ook door podcasts word ik het liefst verrast, maar dat overkomt me minder en minder. Met de komst van Podimo en het succes van Tonny Media wordt het blockbusterdenken steeds dwingender. Podcasts draaien meer om de grote namen die je hoort en minder om een onderwerp. Yvonne Coldeweijer krijgt een podcast, Gaby Blaaser krijgt een podcast. Er worden nog waanzinnig goede dingen gemaakt, maar vooral door kranten. Podcasts als mijn eigen Televisië zitten in het middensegment. Ze hebben een trouwe fanbase, maar die is niet groot genoeg om de interesse van adverteerders te wekken. Ik kan me voorstellen dat sommige podcasts in de toekomst geen plek meer vinden bij podcastbedrijven en dan verder gaan in eigen beheer, maar ik hoop dat er bij die bedrijven ruimte blijft voor creativiteit.’

Illustratie: Gijs Kast 

De voorspellers 2023

Wat staat de journalistiek in 2023 te wachten? Voor de zesde keer blikken we vooruit op een nieuw jaar. Twaalf journalisten, onderzoekers en andere mediakenners vertellen wat ze verwachten van 2023. Bekijk ze hier allemaal.