‘Sommige correspondenten weten niet eens waar Nederland ligt’
Nieuws | Ongecategoriseerd“Het was even erg rot om niet de winnaar te zijn van The Challenge,” zegt Jasper Piersma, CEO van Mappening. “Het ging nog niet eens zo zeer om het niet winnen van het geld, maar de waardering in de vorm van vertrouwen.” Nina Bogosavac, hoofdredacteur: “Even hadden we de gedachte om er een paar weken mee te stoppen, om alles daarna weer helder te kunnen zien.”
Piersma: “Maar uiteindelijk hebben we de volgende dag al een nieuwsbrief de deur uitgedaan. Aan de ene kant om aan de buitenwereld te laten weten dat we doorgingen, maar ook om onszelf te motiveren.” Nina: “Bovendien was het tijdens The Challenge al zo vaak voorgekomen dat we ons project moesten aanpassen tijdens de workshops, dat we er wel aan gewend waren geraakt. Dus we hebben net als altijd om feedback gevraagd en zijn gewoon verder gegaan.”
Divers team
Mappening bestaat uit vier mensen. Behalve journalisten Piersma en Bogosovac zitten er twee ontwikkelaars in het team; Erik Bruin en Siemon de Lange. Bogosovac: “Het is wel fijn dat ons team uit zo veel verschillende soorten mensen bestaat. Jasper is bijvoorbeeld meer van het harde nieuws, waar ik zelf eigenlijk niet zo veel over schrijf.” Piersma: “Doordat de twee andere teamleden geen journalist zijn, kunnen we bij hen ook gemakkelijk checken of een onderwerp wel echt interessant is voor leeftijdgenoten.”
Bogosovac: “Of iets interessant is voor onze doelgroep, krijgen we natuurlijk ook terug van de studenten die voor ons schrijven. Zowel voor ons als voor de studenten is Mappening één grote leerschool. Wij geven feedback waar zij weer mee verder kunnen groeien en tegelijkertijd leren wij van schrijvers en lezers wat werkt en wat niet. In de briefing aan de internationale journalistiekstudenten leggen we altijd kort uit waarom een onderwerp volgens ons relevant is en op welke manier het in ons land speelt. Het is eigenlijk nog nooit voorgekomen dat iemand zei ‘waarom zou ik hier nou over schrijven’.”
Een wereldkaart vol correspondenten
In hun vrije tijd komen de teamleden bij elkaar om te werken aan Mappening. Vrijwillig, want er komt nog geen geld binnen. Bogosovac: “We verwachten er ook niet rijk van te worden, maar willen de correspondenten uiteindelijk wel iets kunnen aanbieden ter vergoeding en waardering van de tijd die ze in een artikel hebben gestoken.” Piersma: “Op het moment zoeken we dus naar mogelijke mediapartners en subsidies.”
Hoofdkantoor van de start-up is de woonkamer van Piersma, waar een grote wereldkaart hangt, met prikkers op de plekken waar correspondenten zitten. Inmiddels heeft Mappening 25 correspondenten, afkomstig uit 22 verschillende landen. Piersma: “Het vergt wel wat energie om zoveel correspondenten bij elkaar te krijgen. Het is vooral lastig dat je niet zomaar de hele wereld kan afreizen. Uiteindelijk komt het neer op heel veel mailtjes sturen aan universiteiten en docenten.”
Maar als een docent het Mappening-aanmeldformulier dan eenmaal heeft doorgestuurd naar studenten, kan het ook snel gaan. Dan krijgen ze vaak meteen een aantal reacties binnen. Bogosovac: “Sommige studenten weten niet eens waar Nederland ligt, maar zijn wel dolenthousiast over het project.” Zodra Mappening een nieuw onderwerp heeft bedacht, zetten ze een vraag uit bij alle correspondenten. Op basis van hun inzendingen selecteren ze wiens stuk er gepubliceerd zal worden. “We mengen ons inhoudelijk niet te veel in het verhaal, maar redigeren het wel zodanig dat het voor iedereen begrijpelijk is.”
Een portfolio van een journalistieke dienst
Op het moment zijn ze vooral achter de schermen bezig met Mappening. ”We ontwikkelen én eigen systeem, breiden ons correspondentennetwerk uit en bouwen de website,” zegt Piersma. ”
Dit zodat het zo min mogelijk tijd kost om de verhalen rond te krijgen en we Mappening uiteindelijk zo gemakkelijk mogelijk als dienst kunnen aanbieden. Je moet de gepubliceerde verhalen dan ook zien als voorbeeld van wat we uiteindelijk willen en kunnen maken.”
De onderwerpen voor de eerste twee producties heeft de redactie zelf bedacht. In de toekomst mogen de onderwerpen meer vanuit de correspondenten zelf komen, zegt Bogosovac. “We hebben hen gevraagd waar zij het liefste over schrijven, of welke huidige ontwikkelingen ze in hun eigen land bemerken. Ook zijn we nu aan het onderhandelen met een mediabedrijf, dat geïnteresseerd is in een samenwerking. Dat bedrijf schrijft vooral over onderwerpen als duurzaamheid en welzijn, dus misschien zullen onze volgende verhalen wel meer in die hoek zitten.”
Op de lange termijn werkt Mappening het liefste met landelijke media – “dat zijn natuurlijk droompartners”, zegt Piersma – maar lokaal samenwerken vinden ze een even goede optie. “De vraag van elke mediapartner moet vooral zijn welke rol een bepaald thema speelt onder jongeren in het buitenland. Die vraag hopen wij met onze correspondenten te beantwoorden. Daarmee komt hun leefwereld dichter bij die van ons.”