Pepijn Nagtzaam: ‘Het nieuws mag komend jaar menselijker’
Nieuws | De VoorspellersPepijn Nagtzaam (32) is verslaggever Midden-Oosten voor RTL Nieuws. Hij werkt vanuit Istanbul.
‘Ik hoop dat de journalistiek in 2025 minder gericht is op ophef, en meer op verdieping en begrip. En dat het nieuws wat menselijker wordt. Journalisten hebben de neiging om de hele wereld op te delen in kampen, om van elk conflict een soort voetbalwedstrijd te maken. Vaak beschrijven we een beweging, een actie, een strijd. We hebben het bijvoorbeeld over een ‘Hezbollahstad’ in Libanon. Het gevaar is dat we alle mensen daar zien als terroristen en niet meer als burgers die recht hebben op bescherming. Laten we onthouden dat er ook heel veel mensen wonen die niets te maken hebben met wat voor conflict dan ook, en die het niet verdienen om in dit soort omstandigheden te zitten.
Geheven vingertje
Als je mensen serieus neemt, moet je ze hun verhaal laten vertellen. Zo sprak ik hier in Turkije met een Afghaanse familie die illegaal het land is binnengekomen, maar ook met een commandant van de Turkse grensbewaking die geweld toepast en vluchtelingen terugstuurt. Ik kan vaststellen dat beide niet mogen volgens wetten en internationale verdragen. En tegelijkertijd kan ik proberen te begrijpen waarom dat toch gebeurt.
Alle moeite die het kost om te reizen naar conflictgebieden, is extreem zinvol voor de kwaliteit van de journalistiek
De taak van journalisten is gebeurtenissen vastleggen en laten zien waarom mensen doen wat ze doen. Beschrijven en uitleggen. Althans, dat is wat ik probeer. Ik ben er niet om conclusies te trekken of continu met een geheven vingertje rond te lopen. Natuurlijk heb ik zelf emoties en meningen, maar die zijn niet relevant. Met wie ik ook praat, het lukt me eigenlijk altijd om in ieder geval te begrijpen waaróm iemand iets zegt. Of dat probeer ik tenminste. Ook als ik het er niet mee eens ben, of het zelfs verwerpelijk vind.
Ik zie mijn werk als een gigantisch voorrecht: de kans om ergens naartoe te gaan en verslag te doen, met iedereen te praten en al die mensen aan het woord te laten. Of het nou Libanezen zijn of Palestijnen in Gaza of Israëliërs. Bij veel mensen is die interesse überhaupt verdwenen. Die zoeken alleen maar naar informatie die overeenkomt met wat ze al dachten. Dan wordt je wereld wel klein.
Blijven reizen
Helaas staat onze bevoorrechte positie onder druk, want er zijn plekken waar journalisten niet langer welkom zijn. Als buitenlandse journalist kom je bijvoorbeeld Gaza niet binnen. RTL werkte een tijdje met een lokale cameraman, maar die heeft Gaza inmiddels ook verlaten. Ik vind die belemmering heel problematisch. Er is geen alternatief voor ergens heengaan. Zelf iets zien, voelen, horen, ruiken: dat maakt alle verschil van de wereld voor je verslaggeving.
Maar voor zover het kan, hoop ik dat journalisten volgend jaar heel veel blijven reizen. Naar alle plekken, juist naar plekken waar we niet vaak komen. En blijf dan niet een of twee dagen, maar het liefst een week of misschien wel twee weken. Dat kost geld en tijd en is soms ingewikkeld, zeker in conflictgebieden. Je hebt een extra verzekering nodig of een perspas, je moet mensen inhuren die je ter plekke kunnen helpen. Ik hoop dat media inzien dat al die moeite extreem zinvol is voor de kwaliteit van de journalistiek.’
Portret: Niek van Ooijen
De voorspellers 2025
Wat staat de journalistiek te wachten? Voor de achtste keer blikken we vooruit op een nieuw jaar. Twaalf journalisten en andere mediakenners vertellen wat ze van 2025 verwachten. Bekijk ze allemaal.
Over de auteur
