‘Ik heb een platform om diverse verhalen te vertellen’

“Ik wilde altijd schrijven”, zegt Salima Bouchtaoui (30) over de reden dat ze in 2007 naar de Fontys Hogeschool voor Journalistiek in Tilburg ging. “In groep 7 van de basisschool hadden we een meester die ons verhalen liet schrijven, en de mijne werden altijd gekozen om voor te lezen.”
Gedurende de opleiding kwam daar het televisiemaken bij. Ze liep stage bij omroep AT5 en maakte een documentaire in het Marokkaanse berggebied waar haar ouders vandaan komen. Maar haar eerste baan na haar afstuderen (2012) was iets heel anders: ze begon als commercieel tekstschrijver. “Verschrikkelijk. Ik zag mezelf daar zitten en dacht: dit heeft niets met journalistiek te maken.”
Ze nam ontslag, en gebruikte haar herwonnen vrijheid om in Libanon een documentaire over Syrische vluchtelingen op te nemen. De definitieve afronding van die film staat al een tijdje in de koelkast, maar het project diende wel als reboot van haar journalistieke droom.

Warm bad

Begin 2015 werd Bouchtaoui tv-verslaggever bij RTV Rijnmond. Naast dagelijkse nieuwsitems maakt ze er afleveringen voor het achtergrondprogramma 7 Minuten. “De waan van de dag interesseert me steeds minder. Sommige nieuwsthema’s zijn veel te gehyped. Ik ben meer geïnteresseerd in het verhaal en de mensen achter het nieuws.”

Met één Marokkaanse op de redactie ben je er niet

Ze typeert de Rotterdamse omroep als een warm bad. “Ik krijg veel feedback, collega’s zijn behulpzaam. Als mens kon ik het daar niet beter treffen. En ik ben heel vrij: als verslaggever bedenk ik mijn eigen insteek, mijn eigen vragen, ik doe zelf de montage.”
Ze mist bij RTV Rijnmond wel iets: diversiteit. “Buiten mij is de redactie helemaal wit. In vergaderingen merk ik dat sommige onderwerpen minder van belang worden gevonden. Als ik bijvoorbeeld een item opper over een extreem goed bezochte theatervoorstelling van een Turkse dame, dan zien mijn collega’s minder de noodzaak om dat te maken.”

Item van Salima Bouchtaoui
Hoe dat komt? “Zulke onderwerpen staan ver van hen af. Nieuws is heel persoonlijk. Als ik bepaalde multiculturele thema’s nieuwswaardig vind, is er in de vergadering niemand die zegt: ‘ja, inderdaad!’. Met één Marokkaanse op de redactie ben je er niet.” Bouchtaoui vindt dat deze tunnelvisie op redacties doorbroken moet worden met meer diversiteit. “Ook omdat er vaak sprake is van eenzijdigheid in de berichtgeving, insteek en vraagstelling.”

Journalistiek is echt geen heel ingewikkeld vak

Het vaakgehoorde argument dat het om de kwaliteit gaat, veegt ze van tafel. “Ik ken genoeg mensen die goed zijn. Ze hoeven er ook niet per se voor te hebben gestudeerd. Mensen die voelsprieten en interesse hebben voor de journalistiek, kun je het leren. Het is echt geen heel ingewikkeld vak.”
Haar achtergrond speelt doorlopend mee in haar werk. Qua onderwerpkeuze, maar ook qua werkwijze. “Als ik voxpops ga filmen probeer ik altijd een mix van mensen te kiezen. Mensen met een migratie-achtergrond staan ook meer open voor mij, omdat ik andere vragen stel en ‘herkenbaar’ voor ze ben.” Ze denkt even na. “Soms moet ik me nóg beter realiseren dat ik een platform heb waar ik diverse verhalen kan brengen. Dat ik een spil ben, een heel kleine weliswaar, in de verbinding in Nederland.”           

Diepgang

Het is Bouchtaoui’s ultieme ambitie om als correspondent in het Midden-Oosten te werken. Tijdens haar FHJ-studie deed ze al een minor Midden-Oostenstudies aan de Universiteit van Amsterdam en een minor Arabisch aan de Universiteit van Damascus (Syrië).
Ze zocht daarmee de theoretische diepgang die ze in Tilburg miste. “Achteraf denk ik dat ik meer had kunnen leren als ik bijvoorbeeld een bachelor Geschiedenis of Arabisch had gedaan en daarna de journalistiek in was gegaan. De technische journalistieke vaardigheden kun je ook jezelf aanleren.”
Af en toe kijkt Bouchtaoui licht jaloers naar haar zussen, die met hun banen in het bedrijfsleven meer verdienen en meer zekerheid hebben. “Dan hebben ze iets moois gekocht of gaan ze weer eens op vakantie. ‘Maar dan zeggen zij: ja, maar jij doet wat je graag wil.’ En eigenlijk heb ik ook nooit de behoefte gehad om veel geld te verdienen – wel om verhalen te vertellen.”
Lees ook de andere verhalen uit deze reeks
Deel 1: ‘Als starter kun je van losse verhalen niet leven’
Deel 2: ‘We maken elkaar als journalisten een beetje gek’
Deel 3: ‘Journalistiek studeren is een goede voorbereiding op een marketingbaan’
Deel 4: ‘Mijn baan buiten de journalistiek voelt als een bevrijding’
Deel 5: ‘Ik dacht altijd dat een hbo-diploma journalistiek niet genoeg zou zijn’